도구

도구

라틴어 문장 검색

Post haec placide dicta, familiares opes iunctioribus velut supremo distribuens stilo, Anatolium quaesivit, officiorum magistrum, quem cum beatum fuisse Salutius respondisset praefectus, intellexit occisum, acriterque amici casum ingemuit, qui data mente contempserat suum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 3장 20:1)
"Interim, dum Psyche quaestioni Cupidinis intenta populos circumibat, ille vulnere lucernae dolens in ipso thalamo matris iacens ingemebat."
(아풀레이우스, 변신, 5권218)
Haec eo enarrante, veteris fortunae et illius beati Lucii praesentisque aerumnae et infelicis asini facta comparatione medullitus ingemebam, subiitque me non de nihilo veteris priscaeque doctrinae viros finxisse ac pronuntiasse caecam et prorsus exoculatam esse Fortunam, quae semper suas opes ad malos et indignos conferat, nec unquam iudicio quemquam mortalium eligat, immo vero cum iis potissimum dei versetur, quos procul si videret, fugere deberet, quodque cunctis est extremius, varias opiniones, immo contrarias nobis attribuat, ut et malus boni viri fama glorietur et innocentissimus contra noxio rumore plectatur.
(아풀레이우스, 변신, 7권 2:1)
Tria, inquit, nomina Parcarum sunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 11:2)
Quid ingemuit animal, perterrita sunt armenta boum, quia non est pascua eis? Sed et greges pecorum disperierunt.
(불가타 성경, 요엘서, 1장18)
et ingemuerunt principes et seniores, virgines et iuvenes infirmati sunt, et speciositas mulierum immutata est,
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 1장26)
ut primum vetulam texere palatia vulpem, quis non ingemuit?
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:87)
hic, dum tua vellera vitas, tandem fila tibi neverunt ultima Parcae.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:266)
sin prohibent Parcae falsisque elusa vetustas auspiciis, alio saltem prosternite casu et poenae mutate genus.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:74)
sed dea quae nimiis obstat Rhamnusia votis ingemuit flexitque rotam:
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:248)
Pulchris stare diu Parcarum lege negatur.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, In sepulchrum speciosae1)
ille pater rerum, qui saecula dividit astris, inter prima poli te quoque sacra dedit et fragilem nostri miseratus corporis usum telluri medicas fundere iussit aquas, Parcarumque colos exoratura severas flumina laxatis emicuere iugis.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Aponus36)
Sed Parcae vetuere minas orbique timentes ante pedes soliumque ducis fudere severam canitiem genibusque suas cum supplice fletu admovere manus, quarum sub iure tenentur omnia, quae seriem fatorum pollice ducunt longaque ferratis evolvunt saecula fusis.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:16)
iamque audax animi fidaeque oblita parentis fraude Dionaea riguos Proserpina saltus (sic Parcae iussere) petit.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:3)
saepius horrendos manes sacrisque litavi nocturnis Hecaten et condita funera traxi carminibus victura meis, multosque canendo, quamvis Parcarum restarent fila, peremi.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:68)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION